Sekhmet en Bastet

 

 

 

 

Foto © BobSuir

11 september 2020

Vannacht had ik zo'n bizar heldere droom, die moet ik even opschrijven.

Ik was ergens in een verlaten gebouw. Het was er een beetje kil, steriel.

Ik zou daar twee leeuwen bewaken en beschermen. Sekhmet en Bastet, een mannetje en een vrouwtje .

Ze lagen vlak naast me in een kooi zonder tralies vredig te slapen zoals huiskatten doen.

'Wat zijn ze indrukwekkend mooi' dacht ik en viel ook in slaap.

Toen ik in mijn droom wakker werd, bleek dat ze waren verdwenen.

Ik schrok want nu liepen ze vogelvrij rond en waren ze dus in gevaar.

Ik rende naar buiten een door de avondzon belicht, heuvelachtig, dor gebied in met daaromheen de bewoonde wereld. Daar liepen ze. OMG wat moest ik doen? Het mannetje liep mijn kant op. Hij stond stil en we keken elkaar aan. Checking out.. gevaar? Nee. Er was wederzijds respect. Er stond iemand achter mij, angstig. Toen werd ik bevangen door het gevoel dat ik nu zelf ook gevaar liep. Nog iemand verscheen met een geweer en schoot op ze. Daar lagen ze. Ik bevroor en voelde me verscheurd.

'Ja', zei iemand, 'dit is rot, maar het gebeurt.' Of ze verdoofd of gedood waren liet mijn droom in het midden want toen werd ik wakker.